Waarom mogen niet-stemmers wél klagen?

De grootste politieke partij in Nederland is de Partij van de Niet-stemmers. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 bleven zo’n 3.2 miljoen kiezers thuis, terwijl de VVD als ‘winnaar’ kon rekenen op 2.5 miljoen stemmen. Maar omdat niet-stemmers er vrijwillig voor kiezen te zwijgen, klinkt hun stem niet door in de debatten in de Tweede Kamer.

Tim de Beer, politiek onderzoeker TNS NIPO, legde mij uit waarom zijn peilingbureau meestal geen aandacht besteed aan de verkiezingsopkomst: “De omvang van de groep niet-stemmers is buiten de verkiezingen om niet relevant en journalistiek ook niet interessant voor ons. Peilingen gaan over de grootte van politieke partijen.” Zijn woorden sluiten nauw aan bij de definitie van politiek door de politicoloog Harold Laswell: “Politics is about who gets what, when and how.” Burgers die tijdens verkiezingen weigeren hun politieke voorkeur uit te spreken, blijven daardoor buiten beeld. Lees “Waarom mogen niet-stemmers wél klagen?” verder

Wat voegt een blog over niet-stemmers toe?

Op internet wemelt het van de blogs over politiek. Politicologen (StukRoodVlees, Monkey Cage), historici, politieke partijen en talloze opiniemakers proberen allemaal hun unieke geluid te laten klinken in het digitale debat dat wordt gestuurd door de algoritmes van Facebook, Google en Twitter. Wat gaat nietstemmer.nl hieraan toevoegen?

Allereerst: mediaberichtgeving over politiek gaat voornamelijk over politici en kiezers die zijn/hebben gekozen. Wat buiten beschouwing blijft is dat een steeds groter deel van het electoraat helemaal niet stemt en bij verkiezingen thuisblijft. Waarom eigenlijk? Komt dat door pure weerzin tegen de ‘elite’ of zijn er andere oorzaken aan te wijzen? Zijn er soms manieren waarop burgers – buiten de verkiezingen om – een nog veel grotere invloed kunnen uitoefenen op politiek? Lees “Wat voegt een blog over niet-stemmers toe?” verder