Te veel meritocratie versterkt en legitimeert de positie van hoogopgeleiden in de samenleving. Dat is onwenselijk, stelt hoogleraar bestuurskunde Mark Boves: aanleg is even arbitrair als afkomst. Bij de presentatie van de bundel Meritocratie. Op weg naar een nieuwe klassensamenleving? noemde hij de meritocratie daarom ‘een pover samenlevingsideaal’. De perfecte meritocratie gaat immers uit van een the winner takes it all-principe. Maar: het leven is geen wedstrijd waar degenen met de beste opleiding automatisch recht heeft op het hoogste salaris, de beste woonplaats en de meest invloedrijke posities in de maatschappij.
Meerstemmigheid laten klinken
De meritocratie heeft veel goede kanten, erkent Bovens: op een ministerie of in de wetenschap is het volkomen logisch dat degenen met de hoogste opleiding de belangrijkste keuzes maken. Maar de Tweede Kamer neemt niet alleen besluiten, het vervult (ook) een rol als volksvertegenwoordiger. Zoals ik eerder schreef, betekent dit dat politici over onderwerpen op de politieke agenda de meerstemmigheid uit de samenleving moeten laten doorklinken. Alleen op die manier horen we zowel de stem hoger- als lageropgeleiden in het publiek debat. Lees “Mark Bovens: ‘Opkomstplicht kan meritocratie terugdringen’” verder